- 100. Rocznica Bitwy Warszawskiej 1920 r.

Podstawową kwestią organizacji i utrzymania sił zbrojnych, a także prowadzenia wojny z Rosją Sowiecką, było zaplecze finansowe obronności państwa. W latach 1919-1921 wydatki związane z tym zagadnieniem przekraczały zdecydowanie ponad połowę ogólnego budżetu Polski. Znaczną część środków stanowiących budżet wojska pochłaniało utrzymanie armii.

Latem 1920 r. dowodzone przez Michaiła Tuchaczewskiego oddziały Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej rozpoczęły pochód ku Wiśle. Tygodnie walk i marszy odwrotowych nadwyrężyły mocno siłę Wojska Polskiego. Niepodległy byt państwa polskiego znalazł się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.

Wojna polsko-bolszewicka okazała się wielkim wyzwaniem dla społeczeństwa odradzającej się Polski. Przykładem zaangażowania i patriotyzmu w obliczu bolszewickiego zagrożenia była działalność piotrkowskich struktur Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego. Oto kilka przykładów zaangażowania społeczniczek z Piotrkowa.

Latem 1920 r. w szeregach milionowego Wojska Polskiego znajdowali się żołnierze o wielu talentach i zamiłowaniach. Wśród nich nie brakowało humanistów, ludzi pióra, dzięki którym groza wojny utrwalona została w formie literackiej. Jednym z nich był pochodzący z Tomaszowa Mazowieckiego ułan-poeta, Henryk Steinman-Kamiński.

31 lipca 1920 roku 1. pułk aeronautyczny otrzymał od dowództwa 4. Armii rozkaz wymarszu do Siedlec, dokąd dotarł 1 sierpnia rano, skąd popołudniu przetransportowano go koleją do Sokołowa Podlaskiego. Tym samym rozpoczął się kolejny etap wojennej epopei „aeropiechurów”. O tym, jak wyglądał szlak bojowy oddziału mówi nam sprawozdanie z działalności 1. pułku aeronautycznego autorstwa jego twórcy i dowódcy płk. Aleksandra Wańkowicza. Fragmenty sprawozdania cytujemy z zachowaniem oryginalnej pisowni.

W dniu 14 lipca 1920 roku zakończono organizację 1. pułku aeronautycznego. Składał się on z czterech batalionów po dwie kompanie każdy i po jednym Ruchomym Parku Aeronautycznym. Ogółem liczył osiem kompanii, cztery polowe wytwórnie wodoru, tabor samochodowy i konny oraz inne niezbędne wyposażenie techniczne. Stan liczebny pułku miał wynosić od 40 do 50 oficerów oraz ok. 1800 szeregowych.