Polskie Termopile A.D. 1920

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF

18 września 2020

Antyczne walki w wąwozie termopilskim stały się symbolem bohaterskiej obrony do ostatniego żołnierza. W dziejach wojskowości polskiej nie brak jest przykładów bitew, które z powodzeniem można nazwać „polskimi Termopilami”. Mówiąc o 1920 r. myślimy – Dytiatyń.

Niewielka miejscowość na Ukrainie w dniu 16 września 1920 r. stała się terenem bohaterskiej walki stoczonej przez III batalion 13 Pułku Piechoty Wojska Polskiego (wzmocniony pododdziałami artylerii) z dwiema brygadami piechoty Armii Czerwonej. Wycofujące się oddziały bolszewickie – elementy 8 Dywizji Kawalerii Czerwonych Kozaków i 123 Brygady Strzelców – przez wiele godzin napierały na polskie stanowiska. Niejednokrotnie dochodziło do walki wręcz na bagnety i kolby karabinów. Nieliczna polska broń maszynowa i artyleria milkły w wyniku wyczerpania amunicji lub zniszczenia. Ostatni polscy obrońcy skupieni na wzgórzu nr 385 odmówiwszy kapitulacji, po wyczerpaniu amunicji walczyli do końca. Większość poległa w walce. Rannych dobili Kozacy. Bój pod Dytiatyniem powstrzymał na cały dzień marsz dwóch bolszewickich brygad. Cześć i Chwała Bohaterom!

 

Źródło ilustracji:  J. Odziemkowski, Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919-1920, Warszawa 2004.

Galeria

  • Powiększ zdjęcie

Rozwiń Metryka

Podmiot udostępniający informację:
Data utworzenia:2020-09-18
Data publikacji:2020-09-18
Osoba sporządzająca dokument:
Osoba wprowadzająca dokument:Aleksy Piasta
Liczba odwiedzin:811