Zapomniany piotrkowski literat – ochotnik wojny polsko-bolszewickiej
11 września 2020
Twórczość Stanisława Rembeka, jednego z najwybitniejszych polskich prozaików pierwszej połowy XX w., przez wiele lat figurowała na cenzorskim indeksie. Z tych względów powieściopisarz pozostawił po sobie stosunkowo niewielką spuściznę, zapewniającą mu jednakże trwałe miejsce w literaturze. Dziełem życia Rembeka, które skazało go na zapomnienie i literacki niebyt w okresie Polski Ludowej, była powieść „W polu” – wydana po raz pierwszy w roku 1937 książka traktująca o wojnie polsko-bolszewickiej.
Syn piotrkowskiego architekta i geometry, Edmunda Rembeka urodził się 6 lipca 1901 r. w Łodzi. Z wykształcenia był historykiem, absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego; z zawodu nauczycielem w szkołach w Radomiu i Piotrkowie Tryb. Można powiedzieć bez nadmiernego patosu, iż całe jego życie było związane z historią. W szczególności z tą historią, której sam doświadczył i której był aktywnym uczestnikiem. Latem 1919 r. zgłosił się ochotniczo do wojska i od października tego roku służył jako kanonier w 10 kaniowskim pułku artylerii walcząc na froncie w trakcie krwawych zmagań polsko-bolszewickich. Wojna, przedstawiona w późniejszych publikacja Rembeka (powieści „Nagan” i „W polu”), to żywioł niszczycielski, pozbawiony malowniczości i patetyczności, to bezlitosny sprawdzian trwałości i szczerości relacji międzyludzkich.
Galeria
.jpg)
Rozwiń Metryka
| Podmiot udostępniający informację: | |
|---|---|
| Data utworzenia: | 2020-09-11 |
| Data publikacji: | 2020-09-11 |
| Osoba sporządzająca dokument: | |
| Osoba wprowadzająca dokument: | Aleksy Piasta |
| Liczba odwiedzin: | 1228 |
