Karabin dwóch pokoleń… czyli o starym znajomym znad Sekwany

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF

7 września 2020

Jedna ze „starych mądrości wojskowych” mówi, że karabin jest najlepszym przyjacielem żołnierza. Bez wątpienia rodzaj, jakość i stan techniczny broni w bezpośredniej walce mogą przesądzić o jej wyniku. Patrząc na dzieje broni strzeleckiej Wojska Polskiego doby II RP od razu na myśl przychodzi nazwa Mauser. Dziś jednak pragniemy powiedzieć kilka słów o „najlepszym przyjacielu” znad Sekwany.

Mowa o francuskim karabinie Lebel Mle 1886. Cóż w nim takiego wyjątkowego? W dziejach wojskowości polskiej pojawił się on na szerszą skalę dwukrotnie. Za każdym razem wiązał się z tworzeniem polskich oddziałów wojskowych u boku Francji. W karabiny tego typu uzbrojone były oddziały „Błękitnej Armii” gen. Józefa Hallera (1917-1919) – z którą to Lebele trafiły do Polski. Ostatecznie karabin ten nie stał się podstawową bronią strzelecką polskich żołnierzy, jednak nie oznaczało to, że o „znajomym znad Sekwany” można było zapomnieć… Kiedy po klęsce wrześniowej w 1939 r. u boku Francji formowano oddziały Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, kb Lebel przekazany został na potrzeby wyposażenia polskiej 1 Dywizji Grenadierów, która zapisała piękną kartę podczas walk w 1940 r. Tym samym z Lebelem w ręku walczyły dwa pokolenia polskich żołnierzy.

Oczywiście Lebel Mle 1886 używany był podczas wojny polsko-rosyjskiej 1919-1920. Warto zaznaczyć, że był on dość nietypowym karabinem na tle innych, używanych w tym czasie w Wojsku Polskim. Charakterystyczną cechą Lebela był magazynek rurowy, mieszczący 8 nabojów. Z jednej strony pozwalał on na duży zapas amunicji, z drugiej zaś spowalniał ładowanie broni oraz w miarę opróżniania magazynka zmieniał środek ciężkości utrudniając celowanie. Ponadto już w czasie I wojny światowej Lebel Mle 1886 uważany był za broń przestarzałą i wycofywaną na rzecz karabinu Berthier. Pochylając się nad dziejami wojskowości polskiej, warto jednak pamiętać o starym znajomym znad Sekwany.

 

 

Ilustracja: Wikipedia.

Galeria

  • Powiększ zdjęcie

Rozwiń Metryka

Podmiot udostępniający informację:
Data utworzenia:2020-09-07
Data publikacji:2020-09-07
Osoba sporządzająca dokument:
Osoba wprowadzająca dokument:Aleksy Piasta
Liczba odwiedzin:1278