„Błąd Warszawski” 1920 r.

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF

19 sierpnia 2020

Bitwa Warszawska 1920 r. doczekała się różnych nazw. W Polsce powszechne stało się określenie „Cud nad Wisłą”, jednak swoją nazwę wypracowała również strona przeciwna. Dla kierownictwa politycznego i wojskowego Rosji Sowieckiej 18-ta decydująca bitwa w dziejach świata była… „Błędem Warszawskim”.

Wielka nadzieja zaniesienia „zdobyczy” rewolucji na bagnetach Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej na zachód Europy, jaką żywili komuniści, rozbiła się o twardą polską obronę. Rzecz jasna szybko po klęsce nad Wisłą bolszewicy rozpoczęli poszukiwanie winnych, starając się tym samym znaleźć wytłumaczenie poniesionej porażki. Już jesienią 1920 r. pojawiło się określenie „Błędu Warszawskiego”, który miał polegać na rozproszeniu siły Armii Czerwonej poprzez skierowanie wojsk Frontu Zachodniego i Frontu Południowo-Zachodniego na odrębne kierunki działań. Przyczyn błędu upatrywać należy m.in. w typowo ludzkich, ambicjonalnych przywarach dowódców Armii Czerwonej. Dowódca bolszewickiego Frontu Południowo-Zachodniego – Aleksander Jegorow, ulegając podszeptom swego komisarza politycznego Józefa Stalina, nie odesłał na czas na pomoc Frontowi Zachodniemu Michała Tuchaczewskiemu słynnej Konarmii Siemiona Budionnego. Tym samym Józef Stalin przyczynił się walnie do powstania „Błędu Warszawskiego”. Odium klęski najbardziej dotknęło jednak postaci Michała Tuchaczewskiego, niedoszłego zdobywcy Warszawy – którego zdjęcie prezentujemy.

Galeria

  • Powiększ zdjęcie

Rozwiń Metryka

Podmiot udostępniający informację:
Data utworzenia:2020-08-19
Data publikacji:2020-08-19
Osoba sporządzająca dokument:
Osoba wprowadzająca dokument:Aleksy Piasta
Liczba odwiedzin:1488