Polskie lotnictwo wojskowe to w okresie wojny polsko-bolszewickiej nie tylko samoloty
26 czerwca 2020
W przededniu odzyskania niepodległości przez Polskę przystąpiono do formowania regularnych oddziałów Wojska Polskiego. Już 20 grudnia 1918 roku, zgodnie z rozkazem Sztabu Generalnego WP nr 66, przystąpiono do organizacji lotnictwa wojskowego. Równocześnie z formowaniem pierwszych eskadr lotniczych przystąpiono także do tworzenia oddziałów wojsk aeronautycznych. Tak powstały wojska balonowe II RP.
Pozyskany po zajęciu lotniska na Ławicy i w hali sterowcowej na Winiarach w Poznaniu sprzęt dał możliwość tworzenia wojsk aeronautycznych, na czele których stanął ppłk pil. bal. Aleksander Wańkowicz. Ze wszystkich trzech sformowanych kompanii utworzono 15 lipca 1919 roku pod dowództwem kpt. obs. bal. Jana Tadeusza Wolszlegiera I Grupę Aeronautyczną. Zorganizowano także Ruchomy Park Aeronautyczny celem zabezpieczenia zaplecza technicznego dla poszczególnych kompanii. Pierwszy wzlot wojskowego balonu obserwacyjnego miał miejsce 23 lipca 1919 roku w Poznaniu, a dzięki prowadzonym zakupom sprzętu wojskowego we Francji oraz szkoleniu personelu w stosunkowo krótkim czasie rozbudowano wojska aeronautyczne do stanu trzech Grup Aeronautycznych.
W wojnie 1920 roku obok eskadr lotniczych zostały one użyte na froncie, gdzie trafiły w następującej kolejności: III Grupa Aeronautyczna pod dowództwem por. obs. bal. Konstantego Kamieńskiego odjechała do Torunia 25 stycznia 1920 roku; I Grupa Aeronautyczna pod dowództwem kpt. obs. bal. Jana T. Wolszlegiera udała się 23 lutego 1920 roku na Front Litewsko-Białoruski; II Grupa Aeronautyczna dowodzona przez por. pil. ster. Sławomira W. Bilka udała się w rejon Polesia również na Front Litewsko-Białoruski 26 lutego 1920 roku. Początkowo zimą i wiosną 1920 roku sytuacja na froncie sprzyjała użyciu balonów obserwacyjnych do współpracy przede wszystkim z artylerią i utrzymania stałego dozoru wojsk nieprzyjaciela. Z chwilą rozpoczęcia ofensywy Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej podstawowa działalność batalionów aeronautycznych stała się niemożliwa ze względu na ruchomość frontu i dużą ruchliwość wojsk nieprzyjaciela. Również znaczne rozproszenie artylerii własnej oraz utrudnione przesuwanie ciężkich balonów poszczególnych kompanii aeronautycznych uniemożliwiły ich regulaminowe wykorzystanie. Pułkownik Aleksander Wańkowicz widząc, że bataliony te nie mogą wykonywać swoich zadań, wysunął propozycję skierowaną do Ministerstwa Spraw Wojskowych dotyczącą utworzenia pułku aeronautycznego. Miał on być użyty na froncie jako pułk piechoty i składać się z trzech istniejących do tej pory batalionów aeronautycznych oraz czwartego sformowanego naprędce w Poznaniu.
Galeria
Rozwiń Metryka
| Podmiot udostępniający informację: | |
|---|---|
| Data utworzenia: | 2020-06-26 |
| Data publikacji: | 2020-06-26 |
| Osoba sporządzająca dokument: | |
| Osoba wprowadzająca dokument: | Aleksy Piasta |
| Liczba odwiedzin: | 1516 |
