W 1920 r. rozpoczęto formowanie oddziałów Polskiej Armii Czerwonej
17 czerwca 2020
W początku sierpnia 1920 r na zajętej przez RKKA Białostocczyźnie pod egidą komunistycznego Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski rozpoczęto organizowanie oddziałów mających walczyć przeciwko Wojsku Polskiemu. Ich dowódcą został Roman Łągwa.
Oddziały te miały w myśl przepełnionych optymizmem komunistów stanowić zalążek sił zbrojnych Polskiej Republiki Rad. W tym celu Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski pod kierownictwem Juliana Marchlewskiego (a de facto Feliksa Dzierżyńskiego) rozpoczął werbunek ochotniczy oraz szeroko zakrojoną akcję propagandową. Działania te nie przyniosły ostatecznie większych rezultatów, ponieważ w połowie września armia ta liczyła niespełna 1000 żołnierzy, z czego większość stanowili bolszewiccy instruktorzy oraz żołnierze polskiego pochodzenia służący już wcześniej w innych oddziałach Armii Czerwonej. Ostatecznie Polską Armię Czerwoną rozformowano 30 października 1920 r.
Do największych jednostek skupiających żołnierzy polskiego pochodzenia walczących w latach 1919-1920 przeciwko Wojsku Polskiemu zaliczyć można Zachodnią Dywizję Strzelecką, przemianowaną następnie na 52 Dywizję Strzelecką. Spośród znaczniejszych z punktu widzenia historii nazwisk, oprócz Romana Łągwy (ostatecznie zmordowanego w ramach czystek stalinowskich w Armii Czerwonej w 1938 r.), wspomnieć można jeszcze Karola Świerczewskiego, późniejszego generała, który w 1920 r. walczył po stronie bolszewickiej jako dowódca jednego z batalionów 57 Dywizji Strzeleckiej RKKA.
Jako materiał ilustracyjny prezentujemy zdjęcie członków Tymczasowego Komitetu Rewolucyjny Polski, wykonane latem 1920 r. w Białymstoku.
Galeria
Rozwiń Metryka
| Podmiot udostępniający informację: | |
|---|---|
| Data utworzenia: | 2020-06-17 |
| Data publikacji: | 2020-06-17 |
| Osoba sporządzająca dokument: | |
| Osoba wprowadzająca dokument: | Aleksy Piasta |
| Liczba odwiedzin: | 1353 |
