Mowa W.J. Pana Józefa Walewskiego z 1767 r.

12 lipca 2021

Sądy trybunalskie to przede wszystkim różnego typu mowy, związane nie tylko z samymi rozprawami, lecz również z procedowaniem kolejnych sesji. W tej części naszej podróży w czasie, niejako podsumowując okres trybunalski, prezentujemy jedną z zachowanych do naszych czasów mów.

We wrześniu 1792 roku rozpoczął urzędowanie ostatni Trybunał Koronny Rzeczypospolitej. Po zwycięstwie konfederacji targowickiej i poniesionej klęsce w wojnie polsko-rosyjskiej 1792 roku los kraju został przesądzony. 23 stycznia 1793 roku Rosja i Prusy podpisały w Petersburgu traktat, który usankcjonował drugi rozbiór Polski.

Pozostałość aktową po działalności Trybunału Koronnego w Piotrkowie stanowiło do 1944 roku 1438 tomów kadencji piotrkowskiej z lat 1578-1792. Składało się na nie: 467 ksiąg dekretów z lat 1578-1792, 18 ksiąg dekretów poznańskich i bydgoskich z lat 1765-1768, 128 sentencjonarzy i komparycji z lat 1737-1782, 590 rejestrów spraw z lat 1612-1792, 92 manuały dekretów z lat 1583-1711 i 14 manuałów dekretów z lat 1638-1789 oraz 77 ksiąg wpisów z lat 1605-1792 i 52 skorowidze. Wszystkie wymienione wyżej księgi przechowywane były razem z księgami grodzkimi i ziemskimi oraz najstarszymi aktami miejskimi. Niestety akta Trybunału Koronnego Piotrkowskiego podzieliły los piotrkowskich ksiąg ziemskich i grodzkich. Spłonęły doszczętnie we wrześniu 1944 roku podczas Powstania Warszawskiego.

Galeria

Mowa W.J. Pana Józefa Walewskiego z 1767 r.

Rozwiń Metryka

Podmiot udostępniający informację:
Data utworzenia:	2021-07-12
Data publikacji:	2021-07-12
Osoba sporządzająca dokument:
Osoba wprowadzająca dokument:	Aleksy Piasta
Liczba odwiedzin:	992