Potrzeby edukacyjne tomaszowskiego garnizonu
18 listopada 2020
Tworzone od 1918 r. Wojsko Polskie – oprócz pełnienia swych podstawowych zadań, jakie stawiano siłom zbrojnym państwa – miało jeszcze jedno „oblicze”. Było nim szeroko pojęte kształcenie, zarówno w zakresie wiedzy wojskowej, jak i w wymiarze typowo oświatowo-wychowawczym.
Na przestrzeni dziejów oręża polskiego wielokrotnie można wskazywać na ważną funkcję w edukacyjną sił zbrojnych. Pochodzący z różnych środowisk i regionów żołnierze, dzięki wspólnej służbie wojskowej cementowali więzi społeczne, a pośrednio budowali postawę patriotyczną społeczeństwa. Było to tym bardziej widoczne po 1918 r., kiedy w szeregach Wojska Polskiego znaleźli się poborowi lub ochotnicy z trzech dzielnic rozbiorowych – tworzących od niedawna jedno państwo i społeczeństwo. Edukacja, zarówno ta wojskowa (kursy specjalistyczne, szkoły podoficerskie, etc.), jak i działalność oświatowo-wychowawcza (w której w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości bardzo znaczący udział mieli kapelani wojskowi) wymagały odpowiedniego zaplecza. Pewnym świadectwem działań mających na celu pozyskanie wyposażenia wojskowych „sal lekcyjnych” jest prezentowany dokument w sprawie pozyskania tablic szkolnych, ław i stołów na potrzeby stacjonującego okresie wojny polsko-rosyjskiej 1919-1921 w Tomaszowie Mazowieckim Batalionu Zapasowego 30 pp.
Galeria
Rozwiń Metryka
| Podmiot udostępniający informację: | |
|---|---|
| Data utworzenia: | 2020-11-18 |
| Data publikacji: | 2020-11-18 |
| Osoba sporządzająca dokument: | |
| Osoba wprowadzająca dokument: | Aleksy Piasta |
| Liczba odwiedzin: | 1155 |
