Straty wojenne – trudny bilans dwóch wojen
30 października 2020
Obchodzona w tym roku 100. Rocznica Bitwy Warszawskiej 1920 r. powinna służyć refleksji historycznej, ukazującej ogólnopaństwowy wysiłek wojenny w szerokim kontekście. Do walki o utrzymanie niepodległości i określenie granic odrodzonej Polski stanęło społeczeństwo funkcjonujące w specyficznych realiach ekonomicznych.
Aby w pełni odpowiedzieć na podstawowe pytania, nasuwające się w związku z przebiegiem wojny polsko-rosyjskiej 1919-1921, należy pochylić się z wielką uwagą nad szerokim kontekstem społecznym i ekonomicznym tamtych lat. Mowa w tym miejscu o pytaniach dotyczących polskich szans w tej wojnie na kolejnych jej etapach, możliwości kontynuacji walki i szerszych zdobyczy terytorialnych w październiku 1920 r., czy też realnej kondycji i sprawności bojowej Wojska Polskiego. Odpowiedzi na te pytania kryją się w możliwościach młodego państwa – tj. w ilości posiadanych rezerw finansowych, materiałowych i ludzkich. W tym momencie należy po raz kolejny podkreślić, że kiedy w lutym 1919 r. padały pierwsze strzały w omawianej wojnie, Polacy cierpieli wielkie niedostatki będące konsekwencją wojny i okupacji z lat 1914-1918. Aby określić ich wysokość (a więc i aktualną wówczas kondycję ekonomiczną społeczeństwa) organizowano liczne komisje szacunkowe i akcje spisowe strat wojennych z okresu I wojny światowej. Podobne komisje oceniały również analogiczne czynniki zaistniałe w wyniku świadczeń wojennych w latach 1919-1920 na rzecz Wojska Polskiego oraz strat poniesionych w wyniku walk lub okupacji bolszewickiej. Jako ilustrację zagadnienia prezentujemy jeden z plakatów dotyczących rejestracji strat wojennych, pochodzący z listopada 1919 r.
Rozwiń Metryka
Podmiot udostępniający informację: | |
---|---|
Data utworzenia: | 2020-10-30 |
Data publikacji: | 2020-10-30 |
Osoba sporządzająca dokument: | |
Osoba wprowadzająca dokument: | Aleksy Piasta |
Liczba odwiedzin: | 1036 |