Danina wojenna 1920 r.
21 października 2020
Latem 1920 r., kiedy warzyły się losy wojny, a milionowa armia polska potrzebowała ogromnych ilości zaopatrzenia do utrzymania swej wartości bojowej, po raz kolejny ciężar materiałowych podstaw obronności spadł na barki społeczeństwa.
W dniu 25 sierpnia 1920 r. Rada Obrony Państwa ogłosiła rozporządzenie o jednorazowej daninie na potrzeby wojska. Nałożono na ludność daninę opiewającą na 300 tys. par butów z cholewami, tyleż samo par spodni wełnianych oraz 600 tys. kompletów bielizny (rozumianych jednostkowo jako: koszula, para kalesonów, pary skarpet/onuc), a także 300 tys. koców wełnianych lub ciepłych kołder. Dostawą kontyngentu obarczono samorządy gminne i miejskie, zobligowane do realizacji daniny w przeciągu dwudziestu dni od ogłoszenia rozporządzenia. Pomniejsze części składowe wyżej określonej daniny podzielone zostały proporcjonalnie na poszczególne województwa i powiaty. Ówczesne województwo łódzkie zobligowane zostało do dostarczenia: 48 tys. par butów z cholewami (lub 96 tys. par trzewików), 48 tys. par spodni wełnianych (lub 96 tys. par spodni bawełnianych grubych), 96 tys. kompletów bielizny oraz 48 tys. koców wełnianych (lub kołder). W praktyce jednak, zamiast przewidzianych rozporządzeniem ROP dwudziestu dni, tak duże obciążenia realizowano w wielkimi problemami na przestrzeni wielu tygodni. Jako ilustrację prezentujemy plakat dotyczący rejestracji m.in. bielizny na potrzeby wojska.
Rozwiń Metryka
Podmiot udostępniający informację: | |
---|---|
Data utworzenia: | 2020-10-21 |
Data publikacji: | 2020-10-21 |
Osoba sporządzająca dokument: | |
Osoba wprowadzająca dokument: | Aleksy Piasta |
Liczba odwiedzin: | 1175 |